tag:blogger.com,1999:blog-3634522917942554534.post5128232478952746984..comments2024-02-27T14:32:53.553-08:00Comments on ร้อยคำหอม: เรื่องสั้น : รักไม่รางเลือน (ตอนที่ ๑)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/04661954165147437889noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3634522917942554534.post-16080971638445448642008-12-30T00:27:00.000-08:002008-12-30T00:27:00.000-08:00เฮ้อเกิดมาก็เป็นได้แค่เพื่อนนางเอก ไม่รู้เมื่อไหร่...เฮ้อเกิดมาก็เป็นได้แค่เพื่อนนางเอก ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้เป็นนางเอกกะเขาบ้าง "มันเป็นเรื่องของความรู้สึกเธอคงไม่เข้าใจหรอก"Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3634522917942554534.post-2131623205047668302008-12-08T09:27:00.000-08:002008-12-08T09:27:00.000-08:00เจ๋งมากเลยหง่ะเพื่อนเรา ทำไปได้เน๊อะ อืมมมม เจอ...เจ๋งมากเลยหง่ะเพื่อนเรา ทำไปได้เน๊อะ อืมมมม เจอกันแล้วน่าดู!!!!! อ๊ะล้อเล่นนา..... แต่ก็เจ๋งจริงจริงน่ะ เจ๋ง เจ๋ง เจ๋ง ก็อย่างว่าหล่ะน่ะ "พันธ์ พันธ์ พันธ์" เขาสร้างมาดีหง่ะ..... ถึงได้เป็นอัจฉริยบุคคลเยี่ยงนี้ อ๊ะ อ๊ะ ทำเป็น งองูสองตัว???<BR/>(จาก....ตัวละครตัวหนึ่ง งัย..อิ๊อิ๊ ใครหนอ??)Anonymousnoreply@blogger.com