การไปเที่ยววังหลวงเหมือนการได้กลับเข้าไปเยือนบ้านเก่าของตนเองอีกครั้งหนึ่่ง เมื่อเห็นกำแพงวังแล้วเหมือนกับว่าได้รู้จักคนคุ้นเคยที่รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งแต่วัยเยาว์
กำแพงสีขาวซึ่งครั้งหนึ่งคือเส้นแดนแห่งความเป็น "จ้าว" และ "ไพร่" ในวันนี้ถูกเปิดประตูเข้าหากัน ไพร่จำนวนมากจึงได้เข้าไปดูเรื่องราวในอดีตของ "จ้าว"ได้อย่างเต็มที่
หมอชีวกโกมารภัจจ์และแท่งหินบดยาหน้าวัดพระแก้ว เป็นตัวแทนแห่งความหวังของผู้เจ็บไข้ได้ป่วย ว่าพ่อหมอจะประทานพรให้ตนเองหายป่วย
ตุ๊กตาจากเมืองจีนยกมือแสดงความเคารพต่อองค์พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร
โคลงจารึกเรื่องรามเกียรติ์รอบวิหารคดวัดพระแก้ว แม้จะผ่านไปนานเพียงไร แต่รอยจารึกยังคงเล่าเรื่องราวให้ผู้อ่านต่อไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหน่ื่อย
บริเวณภาพจิตรกรรมนี้เดิมเคยเป็นฝีมือของหมื่นพรหมสมพัสสร (นายมี) ฉายา "นายมีลงกาใหม่" ( ผู้แต่งนิราศเดือน) แต่เมื่อได้รับการบูรณะใหม่ ภาพที่เคยได้รับการกล่าวขานจากผู้คนว่าแปลกตาที่สุดในช่วงรัชกาลที่ 4-5 นั้นก็หายไป
ขุนนางในราชสำนักจีนนี้เดินทางมาในฐานะอับเฉาของสำเภาจีน แล้วมาได้ยศเป็นขุนนางเฝ้าประตูพระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย ไม่รู้ว่าตอนนี้ท่านได้เบี้ยหวัดเงินปีเท่าไรแล้วนะนี่
เกือบถูกจับเมื่อจะแอบเดินเข้าไปในทางเดินนี้ข้างพระที่นั่งอมรินทรวินิจฉัย เพราะมีกล้องวงจรปิดกำลังดูเราอยู่ เลยถ่ายรูปมาให้ดูว่าครั้งหนึ่ง สาวชาววังเคยเดินผ่านทางนี้
วันนี้มีเวลาว่าง ได้เข้ามาอ่านหลายเรื่อง น่าสนใจทั้งนั้น ไปไหว้พระที่วัดพระแก้วทุกปี ตลาดน้ำก็ชอบ ชอบบ้านเมืองแบบเก่า ที่เงียบและสงบในแบบของแต่ละท้องถิ่น
ตอบลบ