วันนี้เปิดอัลบั้มในโทรศัพท์มือถือดูเล่นๆเห็นภาพชุดหนึ่งซึ่งน่าจะนำมาเผยแพร่คือ "ภาพถนนสายวัฒนธรรม"ที่จัดโดยเทศบาลเมืองตะกั่วป่าเมื่อช่วงต้นปี 2552 ที่ผ่านมา และมีข่าวว่าในช่วงปลายปีนี้จะดำเนินการจัดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง (ติดปัญหาเรื่องฝนตก)
เหมือนเป็นการปลุกชีวิตของเมืองที่่เงียบเหงาให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง แม้จะแผ่วเบาแต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้มันเงียบเชียบเช่นปกติ (หากไม่รู้คงคิดว่ากำลังหลงเข้ามาในเมืองร้าง)
โม่หินซึ่งครั้งหนึ่งถูกเก็บไว้ในมุมมืดและมีหลายคนหลงลืมไปแล้วกลับมาทำหน้าที่ของมันอีกครั้งหนึ่ง
หมวกจีน หรือ หมวกกุยเล้ง ใบเล็กๆน่ารักวางปนกับของเล่นสังกะสีเลียนแบบของเก่า เหมือนจะกวักมือเรียกคนผมสองสีให้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
บ้านหลังนี้เห็นมานานแล้วมีแต่จะผุพังไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งมุมที่ทุกคนมักมาถ่ายภาพนี้คงจะหายไป จำได้ว่าสมัยเด็กๆ หัวมุมนี้เคยเป็นร้านซ่อมรถมาก่อน วันนี้หลังคาพังไปแล้วแถบหนึ่ง
บ้านขุนจำนงภักดี นายอากรเหมืองแร่เมืองตะกั่วป่า ยังคงยืนหยัดท้าลมฝนมาได้ยาวนาน น่าดีใจที่ยังมีคนอนุรักษ์ไว้ ไม่รังแกบ้านโบราณเหล่านี้ให้เสื่อมมนต์เสน่ห์ไป
...ทุกๆภาพล้วนบันทึกทุกความรู้สึกและเรื่องราว สวยงามมากครับ :D
ตอบลบ