แอ่วเหนือเมื่อปี ๔๙

ไปค้นดูไฟล์ภาพสมัยไปเที่ยวงานราชพฤกษ์ ก็บังเอิญไปพบความน่ารักของวัดทางภาคเหนือที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน จังหวัดที่มีโค้งมากที่สุดในประเทศไทย แต่แรงศรัทธาในบวรพุทธศาสนายิ่งทวียิ่งขึ้นหาได้น้อยตามความทุรกันดารไม่ สังเกตจากศิลปะที่ถวายเป็นพุทธบูชา
ภาพแรกเป็นภาพพระธาตุและตุ๊กตาไม้แกะสลักเกือบเท่าคนจริงที่สะท้อนวิถีชีวิตคนในท้องถิ่นเมื่อนานมาแล้ว ส่วนภาพที่สองมีคำบรรยายอยู่แล้ว แม้ว่าเวลาจะเนิ่นนานเพียงใดแต่คนในท้องถิ่นก็ไม่ได้เอาของจากอดีตมาตีเป็นมูลค่าส่งออกไปต่างประเทศ แต่เก็บรักษาเพื่อการศึกษาของคนรุ่นต่อไป อยากให้ทุกท้องถิ่นมีพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจังเลยครับ ต้นไม้จะใหญ่โตเพียงใดก็ต้องยิ่งมีรากที่มั่นคงครับ