สวัสดีครับ วันนี้ขอเอาสิ่งของที่หลายคนอาจจะลืมไปแล้วเนื่องจากเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าจนทิ้งอดีตไว้ไกลลิบในมุมหนึ่งของกาลเวลา นั่นคือแผ่นเสียงโบราณครับ แผ่นเสียงนี้ได้มาจากห้องหมวดวิชาภาษาไทย โรงเรียนตะกั่วป่า “เสนานุกูล” ในกองสิ่งของที่กำลังจะถูกทิ้ง ลักษณะเป็นซองกระดาษแข็ง แบนๆ ปกหน้าเป็นภาพตัวพระและเรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์ ปกหลังเป็นบทกลอนที่บันทึกในแผ่นเสียงนั้นคือเรื่อง “พระอภัยมณี” ตอน “สงสารพระอภัยวิไลโฉม ลูบประโลมหลานน้อยละห้อยหา” กับ “กาพย์ห่อโคลงเห่เรือ” ตอน “ล่องลอยในน่านน้ำ เจ้าพระยา” นับเป็นสื่อการสอนที่ทันสมัยที่สุดในยุคนั้น แต่แปลกที่ไม่มีใครเห็นคุณค่า ผมยึดคำของคุณอเนก นาวิกมูลที่ว่า “เก็บวันนี้ พรุ่งนี้ก็เก่า”ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น