ประะวัติหลวงพ่อวัดน้ำรอบ วัดไตรมารคสถิต โคกกลอย จังหวัดพังงา

ตามประวัติหลวงพ่อวัดน้ำรอบ เดิมมีแต่เศียร และเดิมทีประดิษฐานอยู่ที่วัดน้ำรอบ (โรงเรียนวัดไตรมารคสถิตปัจจุบัน) เป็นที่เคารพสักการบูชาของคนทั่วไปในยุคนั้น ต่อมาเกิดเหตุภัยธรรมชาติ เศียรหลวงพ่อถูกดินทับถม ผ่านไปหลายสิบปี วันหนึ่งเกิดฝนตกหนัก น้ำได้พัดพาหน้าดินออกไป เกตุของหลวงพ่อจึงโผล่ขึ้นมา เด็กที่ไปเลี้ยงควายไม่ทราบว่าเป็นอะไร ได้เอาเชือกไปผูกไว้กับเกตุหลวงพ่อ ตกเย็นเด็กคนนั้นเกิดไม่สบายโดยที่ไม่ทราบสาเหตุ ต่อมาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้มาบอกกล่าวตักเตือนให้พ่อเด็กได้รับรู้ จึงไปขอขมาเด็กก็หายเป็นปกติ

เมื่อทุกคนทราบว่าเป็นเศียรของหลวงพ่อ พระและ ชาวบ้านจึงช่วยกันขุดขึ้นมา จากนั้นได้หาช่างมาปั้นองค์หลวงพ่อ และตามประวัติระบุไว้ว่า เศียรหลวงพ่อกับองค์หลวงพ่อถูกปั้นขึ้นมาคนละยุคสมัย สำหรับเศียรนั้นเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย ส่วนองค์ก็น่าจะถูกปั้นขึ้นมาในสมัยรัชกาลที่4 เพราะดูแล้วเศียร จะโตกว่ารูปร่าง

ชาวบ้านในยุคนั้นนิยมบนบานศาลกล่าวหลวงพ่อมี2วิธี คือ บนบานมุงหลังคา(หลังคามุงจากคล้ายเพิงข้าว) 2.บนบานห่ม ผ้าขาวม้าสีแดง ได้มีเรื่องเล่าด้วยว่า มีคนจีนซึ่งขนสินค้าจากบ้าน ท่าเรือจ.ภูเก็ตไปอำเภอท้ายเหมือง มีความศรัทธาต่อหลวงพ่อวัดน้ำรอบอย่างมาก เมื่อผ่านหน้าวัดจะแวะจุดประทัดทุกครั้ง การบนบานหลวงพ่อจึงมีเพิ่มอีกวิธีหนึ่ง คือ จุดประทัด ปัจจุบันการบนบานหลวงพ่อมีอยู่ 3 วิธี คือ จุดประทัด ห่มผ้าและปิดทอง

ก่อนที่หลวงพ่อวัดน้ำรอบจะมาประดิษฐานอยู่ที่ วัดไตรมารคสถิต เดิมที่ประดิษฐานอยู่ที่วัดน้ำรอบ ต่อมาวัดได้ ทรุดโทรมมากและกลายเป็นวัดร้าง ท่านพระครูอ๋อง เจ้าอาวาส วัดไตรมารคสถิต รุ่นที่5 ได้ชักชวนชาวบ้านอาราธนาหลวงพ่อ ไปอยู่ที่วัดปากช่องหมู่3 ตำบลโคกกลอย แต่เมื่อขบวนแห่องค์ หลวงพ่อผ่านถึงประตูวัดไตรมารคสถิตทางทิศตะวันตก ไม้คาน ที่ใช้หามมาเกิดหัก ไม่สามารถจะหามต่อได้ ชาวบ้านทุกคนใน ขบวนนั้นต่างลงความเห็นว่า หลวงพ่อวัดน้ำรอบไม่ประสงค์ไป อยู่วัดปากช่อง ท่านต้องการอยู่วัดไตรมารคสถิต จึงอาราธนา หลวงพ่อวัดน้ำรอบประดิษฐานอยู่ในอุโบสถวัดไตรมารคสถิตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

หลวงพ่อวัดน้ำรอบมีอภินิหารมากมาย สุดแท้แต่ละคน จะประสบ ผู้มีศรัทธาในองค์หลวงพ่อก็มักจะบนบานให้หลวงพ่อช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ เช่นการเดินทาง การประกอบการค้า มีชาวบ้านหลายคนเล่าให้ฟังว่า หากนิมนต์หลวงพ่อวัดน้ำรอบให้คุ้มครองในการเดินทาง จะทำให้เดินทางโดยปลอดภัย หากเกิดอุบัติเหตุก็มักจะผ่อนหนักเป็นเบา

ในบันทึกประวัติยังมีเรื่องเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อวัดน้ำรอบไว้อีกเรื่องหนึ่งว่า เมื่อปี2521 ตำบลโคกกลอยขณะนั้นมีการดำแร่บริเวณบ้านนาใต้ จะมีคนต่างถิ่นมากมายมาประกอบอาชีพ วันนั้นมีชายคนหนึ่งอายุประมาณ 20 ปีเศษ สักเสือเผ่นที่หน้าอก ได้นั่งขัดสมาธิหลับตานิ่งต่อหน้าองค์หลวงพ่อในอุโบสถ เวลาผ่านไปประมาณ 20 นาที ชายคนนั้นมีอาการคล้ายเสือ ได้ตระกรุยเสื่อหน้าองค์หลวงพ่อจนเสื่อขาดกระจุย

เวลาผ่านไประยะหนึ่ง ชายคนนั้นก็ได้สงบนิ่ง แต่ทำอย่างไรก็ไม่ฟื้น ชาวบ้านที่พบเห็นจึงเอาน้ำมนต์หลวงพ่อประพรมที่ร่างของชายคนนั้น พร้อมทั้งกล่าวคำขอโทษต่อองค์หลวงพ่อที่แสดงอาการไม่เหมาะสม ปรากฏว่าชายผู้นั้นค่อยรู้สึกตัว เมื่อฟื้นขึ้นมาเป็นปกติ ได้บูชาผ้ายันต์หลวงพ่อ มีชาวบ้านหลายคนได้ถามชายผู้นั้นด้วยความสงสัยว่า “เกิดอะไรขึ้น” ชายผู้นั้นไม่ได้ตอบอะไร พูดแต่เพียงว่า “หลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์มาก”

เรื่องความศักดิ์สิทธิ์และอภินิหารของหลวงพ่อวัดน้ำรอบยังมีอีกมากมาย ผู้เขียนยังยืนยันเจตนารมณ์เดิม ต้องการให้จังหวัดพังงาพิจารณาสนับสนุนยกฐานะของวัดไตรมารคสถิต ให้เป็นที่รู้จักของคนทั้งประเทศและนักท่องเที่ยว ได้เดินทางเข้ามากราบไหว้บูชาเป็นศิริมงคลของชีวิต และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมของจังหวัดพังงาด้วย