ค้นหารายละเอียดเพิ่มเติม...ที่นี่

Custom Search

วันพุธที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เมื่อเสื้อแดงมันเผาเมือง อารมณ์กวีก็พุ่งปรี๊ด


อตีตาพม่ามาเผากรุงศรี

ถูกย่ำยีธานีระส่ำระสาย

เมืองสวรรค์พลันล่มจมทลาย

วินาศวายย่อยยับอัปรา

ปัจจุบันไทยด้วยกันห้ำหั่นเอง

ไม่กริ่งเกรงโทษทัณฑ์มหันต์มหา

เมืองสวรรค์พลันลุกไหม้ไฟอัตตา

จะหันหน้าพึ่งผู้ใดในแผ่นดิน

จะพึ่งพระพระก็เก๊เล่ห์ของปลอม

พึ่งต่างชาติก็อ่อนน้อมต่อทักษิณ

พึ่งทหารก็แตงโมโขอาจิณ

พึ่งโปลิศก็ชอบกินบักสีดา

บรรพชนถ้าท่านรู้คงกู่ร้อง

อุตส่าห์ป้องเขตขัณฑ์กันรักษา

เลือดอาบนองท่วมทุ่งพสุธา

แต่ลูกหลานกูกลับมาฆ่ากันเอง

ประชาธิปไตยไทยเต็มใบ

กูว่าคือไม้ตายแห้งคนข่มเหง

จะปรับเลี่ยนให้เตียนยอขอทำเพลง

ไม่กริ่งเกรงปลูกต้นใหม่ตามใจตน

ไม่ขอพึ่งผู้ใดในพิภพ

ไม่ขอนบผู้ใดให้กุศล

ไม่ขอเทพองค์ใดมาช่วยดล

ไม่ขอคนผู้ใดเป็นผู้นำ

นักวิชาการชี้ทางจนเกินชี้

ไม่เห็นดีเห็นมีแต่ถลำ

ถ้าพวกมึงเก่งจริงก็ลองทำ

อย่ามัวพร่ำแต่ทฤษฎีเลย

กูจะลองมองอนาคตสยาม

จักเลวทรามบัดซบศพเปิดเผย

เมืองสวรรค์ฉันเคยอยู่คู่เคียงเชย

แต่นี้เอยจักหวนคืนได้หรือไร
มหากาพย์นี้ยังไม่ถึงบทส่งท้าย

1 ความคิดเห็น:

  1. พลังเงียบต้องไม่เงียบ
    ต้องกล้าเหยียบกล้าหยัดยืน
    ปลุกใจให้ฟื้นตื่น
    ด้วยมาดมั่นกระชับมือ

    เพลาอนาคต
    ถูกกำหนดให้ยึดถือ
    จะหงอจะอออือ
    หรือกอบกู้เชิดชูธรรม

    นี่คือทางสองแพร่ง
    ที่ยื้อแย่งชิงการนำ
    กี่ถ้อยกี่ร้อยคำ
    ก็ไม่สู้หนึ่งใจคิด

    เลือกเอาและเลือกเอง
    อย่าคร้ามเกรงเพราะเป็นสิทธิ
    วันนี้คือชีวิต
    จะถูกผิดก็วันนี้

    ธำรง “ทรงพระเจริญ”
    เพื่อสรรเสริญพลังความดี
    หรือปล่อยให้อัปรีย์
    มันรื้อบ้านประหารเมือง

    เมื่อเลยขีดของเหตุผล
    ประสาคนไม่รู้เรื่อง
    จาบจ้วงอยู่เนืองเนือง
    ควรหรือจะละเว้นมัน

    เพื่อนเอ๋ย..พี่น้องเอ๋ย..
    อย่าชื่นเชยแต่เพียงฝัน
    เมื่อไทยไม่รักกัน
    สมานฉันท์ก็ป่วยการ.
    ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

    แวะไปเยี่ยมกันบ้างนะครับ...
    http://planetpt.blogspot.com/

    ตอบลบ