จากพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) ได้กล่าวเรื่องราวเกี่ยวกับพุทธทำนายของพระมหาโสภิต เจ้าอธิการวัดใหม่อันเกี่ยวเนื่องกับพระเจ้าตากสินมหาราชไว้ว่า
“ ณ วันจันทร์ แรมสิบเอ็ดค่ำ เดือนหก พระราชสงครามเอาหนังสือมหาโสภิต เจ้าอารามวัดใหม่ เขียนใส่ใบตาลไปถวายเป็นเนื้อความพุทธทำนายมีในคัมภีร์ธาตุวงศ์ (ตามที่ปรากฏในบัญชีคัมภีร์ภาษามคธและภาษาสันสกฤต ฉบับของหอสมุดแห่งชาติมี ๒ คัมภีร์ คือ นลาฏธาตุวงศ์ ว่าด้วยการประดิษฐานนลาฏธาตุในลังกาทวีป , ทาฐาธาตุวงศ์ ว่าด้วยเรื่องพระเขี้ยวแก้วของพระพุทธเจ้าประดิษฐานในที่ต่างๆ ทั้งสองคัมภีร์นั้นไม่มีพุทธทำนายเรื่องนี้เลย) ใจความว่า ตระกูลเสนาบดี(ตระกูลพระเพทราชา)ได้เป็นกษัตริย์ ๔ พระองค์ ๆ สุดนั้นพะม่าจะยกมาย่ำยีกรุงเทพฯ ๆ เสียแก่พะม่าแล้ว ยังมีชายพ่อค้าเกวียน(พระเจ้าตากสิน)นั้นจะได้เป็นพระยาครองเมืองทิศใต้กรุงชายชเลชื่อเมืองบางกอก พระยาองค์นั้นจะสร้างเมืองได้ ๗ ปี ในที่สุด ๗ ปีนั้นพะม่าจะยกมาเพียรพยายามกระทำศึกอยู่ ๓ ปี ในพระพุทธศักราช ๒๓๒๐ ปี จุลศักราช ๑๑๓๘ ปี พระนครบางกอกจะเสีย ให้เสด็จขึ้นไปอยู่เมืองลพบุรีอันเป็นที่ประชุมพระบรมธาตุ ข้าศึกศัตรูคิดร้ายไม่ได้เลย จึงตรัสว่าจะละเมืองบางกอกเสียมิได้ แต่ปากชีพราหมณ์ว่าแล้วจำจะทำตามจะไปอยู่สัก ๗ วันก่อนเพื่อจะให้เป็นเหตุ”
( เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๘ )
“ ณ วันจันทร์ แรมสิบเอ็ดค่ำ เดือนหก พระราชสงครามเอาหนังสือมหาโสภิต เจ้าอารามวัดใหม่ เขียนใส่ใบตาลไปถวายเป็นเนื้อความพุทธทำนายมีในคัมภีร์ธาตุวงศ์ (ตามที่ปรากฏในบัญชีคัมภีร์ภาษามคธและภาษาสันสกฤต ฉบับของหอสมุดแห่งชาติมี ๒ คัมภีร์ คือ นลาฏธาตุวงศ์ ว่าด้วยการประดิษฐานนลาฏธาตุในลังกาทวีป , ทาฐาธาตุวงศ์ ว่าด้วยเรื่องพระเขี้ยวแก้วของพระพุทธเจ้าประดิษฐานในที่ต่างๆ ทั้งสองคัมภีร์นั้นไม่มีพุทธทำนายเรื่องนี้เลย) ใจความว่า ตระกูลเสนาบดี(ตระกูลพระเพทราชา)ได้เป็นกษัตริย์ ๔ พระองค์ ๆ สุดนั้นพะม่าจะยกมาย่ำยีกรุงเทพฯ ๆ เสียแก่พะม่าแล้ว ยังมีชายพ่อค้าเกวียน(พระเจ้าตากสิน)นั้นจะได้เป็นพระยาครองเมืองทิศใต้กรุงชายชเลชื่อเมืองบางกอก พระยาองค์นั้นจะสร้างเมืองได้ ๗ ปี ในที่สุด ๗ ปีนั้นพะม่าจะยกมาเพียรพยายามกระทำศึกอยู่ ๓ ปี ในพระพุทธศักราช ๒๓๒๐ ปี จุลศักราช ๑๑๓๘ ปี พระนครบางกอกจะเสีย ให้เสด็จขึ้นไปอยู่เมืองลพบุรีอันเป็นที่ประชุมพระบรมธาตุ ข้าศึกศัตรูคิดร้ายไม่ได้เลย จึงตรัสว่าจะละเมืองบางกอกเสียมิได้ แต่ปากชีพราหมณ์ว่าแล้วจำจะทำตามจะไปอยู่สัก ๗ วันก่อนเพื่อจะให้เป็นเหตุ”
( เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๘ )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น